Dag 22

Op naar San Carlos de Bariloche, daar aangekomen bleek het behoorlijk toeristisch te zijn dus eerst maar een stuk kwarktaart en een kopje koffie. Daarna een wandeling door de stad, waar men probeert de sfeer van Zwitserland te treffen, maar het gaat wel wat erg ver. Tientallen chocoladewinkels van klein naar type supermarkt vol met chocolade. Er is ook nog een soort kasteel, hier kan je met een st. Bernhard hond op de foto!!! Verder naar San Martin de Los Andes om een slaapplaats te zoeken, hier was alles vol. Maar in de volgende plaats Junin de Los Andes hadden we meer geluk. Dit gebied, het zogenaamde Argentijnse Zwitserland, is nu in het hoofdseizoen bijzonder geliefd bij de Argentijnen. 

Dag 23

Vandaag gaan we weer de grens over naar Chili om langs de vulkaan Pucon en het gelijknamige stadje te gaan. Je gaat door heel oude Araucania (apenplagers) bossen. Een schitterende rit met mooie vergezichten. Via Pucon naar Villararnica gereden met de gelijknamige vulkaan. Hier een leuke wandeling langs het meer gemaakt. Via een gedeelte van de “Pan American Highway” (het was de bedoeling om een weg te maken van het zuidelijkste puntje van Zuid Amerika naar het noordelijkste puntje van Alaska. Dit is niet helemaal gelukt, maar in Zuid Amerika is het wel voor een groot deel klaar) naar het noorden. De weg was helemaal niet interessant om te rijden daarom maar weer naar het oosten om richting Argentinië te gaan. We vonden een slaapplaats in Lautaro er was warempel een Hosteria, van binnen zag het er heel chique uit. Overigens zagen we bij aankomst grote rookwolken, er was brand!  ’s Nachts ging nog twee keer een sirene zoals bij ons het luchtalarm, en sirenes van politie en brandweer maar verder hebben we er niets meer van gemerkt of gezien.

Dag 24

We gaan verder door een gebied met verschillende vulkanen en hebben gekozen om de Lonquimay vulkaan op te rijden. Gereden tot zover als dat mogelijk was, de vulkaan is2865 m. hoog en wij konden rijden1850 m. Hierboven stond een stevige storm die de vulkaanas behoorlijk deed stuiven. Het is wel een schitterend gezicht. In 1988 was de laatste uitbarsting, maar er groeit nog altijd niets. Het is alsof je op de maan bent. Wandelingen maken was niet aan de orde in verband met de storm en de losse ondergrond. Er was nog een kleinere zijkrater, de krater “Navidad”, kennelijk zo genoemd omdat hij met kerstmis ontstaan is. Nu naar de grens via een tunnel van4,5 km, een oude spoorwegtunnel met stoplichten want passeren is onmogelijk. Hier razen enorme tankauto’s met vloeibaar gas doorheen, dit zou bij ons ondenkbaar zijn. Verder weer naar de bekende RN 40 richting Mendoza, waarvoor we nog600 kmverder moeten. We gaan maar eerst overnachten in Choc Mallal.

Dag 25

We zouden richting Mendoza gaan maar in de Lonely Planet stond een stukje over warmwaterbronnen en geisers. Dus zijn we dat maar gaan doen. Het was165 kmnaar het westen over niet al te beste wegen. Er was onderweg ook nog een wielerwedstrijd op mounten bikes. Op een gegeven moment kom je langs basaltorgels en rotsformaties die je ook in Capadosië ziet. Wat verderop was een vakantiekamp met warmwaterbronnen hier zie je schitterende kleuren in de algen die hierin groeien. Verder was er een wandeling van 30 minuten naar de geisers, het water van 90 graden spuit hier2 meteromhoog. Met dat al was het alweer zo laat geworden dat we maar weer in Chos Malal geslapen hebben.

Dag 26

Vandaag gaan we echt richting Mendoza, onderweg is niet veel bijzonders te zien, het berglandschap is wel mooi maar geen hoogtepunten om iets speciaals te gaan bekijken. Omdat Mendoza te ver is voor één dag hebben we in San Rafael overnacht. 

Dag 27

Nu zijn we tegen de middag in Mendoza, veel oude gebouwen zijn hier niet meer vanwege eerdere aardbevingen. Het Plaza Independencia is mooi met daarachter de Av. Mitre, een soort Ramblas zoals in Spanje. Verder hebben wij nog het park General San Martin bekeken, een soort Frans park waar de plaatselijke bevolking heerlijk komt picknicken. Omdat er een onweersbui aankwam zijn we maar weer verder gegaan. Onderweg een  lekker buitje om af te koelen, het was ondertussen (35 graden). Om te overnachten vonden we een klein hotel in San Juan, met een badkamer van1 m2maar wel met alles er in wastafel toilet douche, je moet alleen het wc papier redden als je gaat douchen. In de avond heerlijk gegeten men noemde dit hier “table familear” heerlijke tapas hapjes en vervolgens kijken naar alles wat er langs komt.

Dag 28

We gaan naar San José de Jáchal, via de lange route door de bergen, die er uit zien als papier-maché of zoals een maquette er uit ziet. Over bergen en door dalen naar San José de Jáchal. Hier was niemand wakker het stadje leek wel geëvacueerd. Dan maar weer verder door een schitterend landschap met vele kleuren bergen, wel was er soms een heel stuk weg weggeslagen door regenval, maar geen probleem er is snel een omleiding gemaakt. We hebben nog62 kmvoor de boeg, de weg was weliswaar alleen maar recht uit, maar met grote golven (leek wel of je op zee zat) omdat de weg door rivierbeddingen ging, sommigen met water en sommigen met veel grind en grond. Uiteindelijk zijn we aangekomen in Guandaco. In Hostal San Bernardo, de eigenaar is van oorsprong Duits maar woont hier al 40 jaar en gehuwd met een Argentijnse. De Hostal ligt in een prachtig groen gebied met mooie bomen en ook fruitbomen. Je hoort er veel vogels en krekels voor de rest is het stil en genieten! Hier is onze douche net zo groot als de hele badkamer van gisteren. We hebben een heel huis voor ons zelf met twee slaapkamers, badkamer en een zitkamer. De eigenaresse is nu voor ons aan het koken.  Inmiddels zijn we terug van het eten en het was subliem, met eigen gemaakte wijn van 8 jaar oud, dat meer een port was. Voortreffelijk, dat is mede ook dankzij de druiven die hier door het zeer warme weer erg zoet worden. Na het eten ook nog perziken en blauwe en witte druiven uit eigen boomgaard gegeten. Kortom een bijzonder plek om te zijn. Ja en morgen is het weer 35 graden.