Dag acht

Vroeg op pad richting zuiden nog altijd veel wind maar dat is normaal hier. Nog even een stop in Rio Gallegos, dit is het meest zuidelijke puntje van onze reis en is de laatste grote stad van Argentinië. Hier verlaten wij Route 3 op2603 kmvan Buenos Aires. Wij gaan nu via Route 40 weer naar het noorden deze route gaat door de Andes. Onze eerste stop is Rio Tubio hier kwamen wij via een grindweg van 150 km die men aan het ombouwen was. Het stof zit in alle kieren en gaten van de auto.

Dag 9

Vandaag doorgereden naar Chili bij de grens geen problemen, alleen kijken zij alles na want je mag geen verse producten invoeren en ook geen honing! Er staat een ton vol met sinaasappels, kiwi’s enz. Ze snijden ze dan ook nog door om te kijken of er drugs in zitten. Maar na een uurtje waren we er door dan even een wandeling in Puerto Natales, geld pinnen ging gemakkelijk, helaas geen koffie want de stroom viel uit. Daarna verder naar Nationaal Park Torres del Paine waar we een onderkomen vonden in een Estancia. Alles in dit park is heel duur, hotels in het park vragen voor een tweepersoonskamer

US$ 300. Wij hebben in deze Estancia € 150,00 per nacht betaald voor half pension. Het is er allemaal vrij primitief, ’s avonds om 21.00 uur gaat het aggregaat aan en heb je stroom er is geen internet. De kamers zijn heel sober, maar wel met cv en er is een mooie huiskamer met uitzicht op de Torres. Overigens hadden we wel een eigen kok en heeft een heerlijk diner voor ons gemaakt, we waren namelijk de enige gasten. We zijn nog even doorgereden naar Lago Grey hier is een gletsjer maar het motregende wat en er stond een harde wind. De omgeving hier is schitterend.

Dag 10

Eindelijk de bergschoenen aan en lopen wel 8 uur naar “Mirador Torres del Paine” een heel mooie wandeling door een ongerept landschap.In de Europese bergen is altijd wel een waterkrachtcentrale of een buis waarin het water opgevangen wordt. Maar hier is alles nog puur natuur, de enige inbreuk op de natuur zijn de wandelpaden, maar ja anders kom je er niet. Boven gekomen op860 meter, we startten op135 meter  hoogte zie je een schitterend bergpanorama. Er staan ook veel voor ons onbekende planten langs de paden,
en je loopt een groot gedeelte van de route door de patagonische beukenbossen en op het einde klim je via een helling met grote rotsblokken naar de finale. ’s Avonds had onze kok kip met rijst en groente dat ging er best in. 

Dag 11

Vertrek uit Torres del Paine. Via Passo don Pablo een grenspost die met een ketting en een hangslot is afgesloten, zeer primitief! Na het controleren van de papieren ging de poort open. Dan weer verder naar de RN 40 en gaan naar El Calafate, ook weer een hele rit. In El Calafate aangekomen hebben we lekker gegeten en zijn doorgereden naar de Gletsjer Perito Moreno. Zo iets moois zie je maar zelden. In andere landen hebben we al heel wat gletsjers gezien, maar kunnen niet tippen aan deze gletsjer.

Om indruk van de gletsjer te geven:

Aan de voorzijde heeft deze een omvang van 6 tot7 kmbij de gletsjerpoort,een lengte van60 kmen een oppervlakte van 600 km2. Vijfmaal zo groot dan (voor wie die kent) de Alertgletsjer in Zwitserland.

Er zijn heel mooie wandelpaden gemaakt zodat je er vlakbij kan komen, met regelmaat klinken harde knallen uit het ijs en er breken grote stukken af. Door de zon ziet het ijs er fluoriserend blauw uit kortom voor ons een wereldwonder. Na het van alle kanten bekeken te hebben zijn we, langs het Lago Argentino (110 kmlang!) terug gereden naar El Calafate om te overnachten.

Dag 12

We gaan weer verder, het is een heerlijke heldere dag met weinig wind. Onze volgende stop zal zijn in El Chaltén 230 kilometer verder. Onderweg prachtige vergezichten je ziet het beroemde Fritz Roymassief al vanaf meer dan 100 kilometer staan. Dit is het noordelijke deel van het Parque Nacional Los Glaciares. In El Chaltén aangekomen was het nog niet zo makkelijk om een kamer te vinden. Het dorpje bestaat voor 75% uit hotels, hosteria’s en cabañas, de meesten waren vol. Een eigenaar was zo vriendelijk rond te gaan bellen en heeft nog een kamer gevonden voor twee nachten, de derde nacht kunnen wij dan weer bij hem slapen. Nog een wandeling door het dorp gemaakt wat geld gepind (je kan maar € 150,00 tegelijk pinnen) en een lekker biertje gedronken

Dag 13

Vandaag weer een wandeling het is stralend helder weer, dat is hier heel uitzonderlijk. Vanaf het dorp El Chaltén, het nationaal Parque Les Glaciares in richting lagune Torre. Dit is een redelijk druk belopen route, maar je vindt géén stukje afval langs de weg. Bij de lagune wat foto’s gemaakt en een hapje gegeten, dit is drie uur lopen vanaf het vertrekpunt. Op de weg terug zijn we door een park ranger gewezen op een heel bijzondere eend, de Torrent Duck, deze vindt zijn eten in heel snel stromend water. Omdat we nog wat energie over hadden zijn we langs Madre E Hija en Lago di Capri terug naar El Chaltén gegaan, onderweg heb je schitterende uitzichten op Mount Fritzroi en kom je langs glasheldere meren. Maar hier hadden wij ons wel wat overschat want de wandeling was in totaal 10 uur. Maar als je eenmaal weer zit met een biertje is de vermoeidheid snel vergeten. 

Dag 14

Met de boot naar de Viedma gletsjer, mooie tocht van totaal 2 ½ uur. We zijn tussen de ijsbergen door gevaren tot aan de gletsjer waar de boot toch wel op een respectabele afstand blijft. Bij de Perito Moreno gletsjer is een heel trappenstelsel gemaakt en kom je er veel dichterbij. Maar ja onder water loopt het ijs ook nog een stuk door, vandaar dat een boot niet dichterbij kan komen. Na deze tocht zijn we met de auto naar het Desierto meer gereden, slechte weg maar we zijn de laatste tijd wel wat gewend. Hier nog een wandeling gemaakt en dan naar onze cabañas voor de nacht.

Klik op de eerste foto voor een diavoorstelling